HIJ....De terugval.

Hij, ik...en de terugval.
Sinds de ontmoeting van mij, Orlando en Androlyn zit al weer geruime tijd tussen
en het bijwonen van de groep heb ik even uitgesteld, ja..dat was beter zelfs!
Gelukkig was Androlyn de uitzondering, maar zowel HIJ als ik hadden een fikse terugval.
Alhoewel ik het moeilijk vind om hier eerlijk over te schrijven, doe ik het toch...
Weet je nog van dat ene glas gekoelde witte wijn bij Androlyn?
Daarna is het langzaam bergafwaarts gegaan met me...ik was ervan overtuigd dat een enkel glas wijn, zo nu en dan geen kwaad meer zou kunnen.
Niet meer dan dat natuurlijk, want ik was al lange tijd zonder alcohol geweest én eigenlijk voelde ik me zónder veel beter dan mét.
Bij de eerste glazen ben ik mezelf toch weer wijs gaan maken dat het leven losser en leuker werd.
Verder laat ik het hierbij, maar ik kan zeggen dat ik er weer hard aan werk!

Bij Orlando ligt het anders, HIJ begon weer steeds enthousiaster en drukker te worden.
Vond werkelijk álles ineens prachtig, schitterend, liefdevol en...Inzichtgevend.
Dat laatste begon bij Hem juist meer en meer te ontbreken als het over Hemzelf ging
Hij begon steeds slechter te slapen én slechter te eten! HIJ rende constant van hot naar her en regelde van alles en nog wat.
Totdat HIJ weer 'waandenkbeelden' kreeg, want ja, de wereld zou HIJ redden en de Jezus in Hem werd steeds tastbaarder...
Ik (met mijn slok op) vond dat HIJ predikte en HIJ vond dat ik me weer verschool achter dat 'onschuldige' glas wijn.
En toen gebeurde er iets dat we geen van beide hadden voorzien;
Androlyn bood ons aan een tijdje in haar huis te logeren...
Hoe dát verliep, daarover later.