Maar hoe lees je dan?

 Leesboek

De illustratie bij dit stukje bestaat dit keer uit letters.

Leesgedrag, bij een tijdschrift zal je anders te werk gaan dan bij een boek.
Tijdschrift, eerst wat bladeren om daarna je eerste artikel uit te zoeken en dan misschien halverwege weer opnieuw gaan zoeken naar iets dat je meer interesseert?
Al zoekende eerst maar eens de plaatjes/foto's bekijken? Welke foto prikkelt je en zorgt ervoor dat je het bijbehorende artikel wil gaan lezen?

Aan tijdschriften doe ik allang niet meer, dankzij het tijdschrift Happinez stierf mijn interesse in tijdschriften een langzame dood...
En dan nu weer 'echte' boeken gaan lezen?
Doordat ik graag schrijf merkte ik, dat door geen boeken meer te lezen, mijn taalgebruik achteruit ging.
Nou ben ik op zich een voorstander van heldere duidelijke taal, zonder allerlei ingewikkelde dure woorden.
Maar een zin moet wel lekker lopen en dat wat je graag wil zeggen moet wel een beetje overkomen.
Vind ik wel hoor...

Dus, ik lees weer.
Maar hoe lees ik?
Nee, niet met mijn oren, niet met mijn vingertoppen en ook niet via mijn neusgaten of geslachtsdeel, gewoon nog steeds met mijn ogen, bedekt met de broodnodige leesbril. Een mens mag dankbaar zijn als hij nog kan zien.

Mijn leesgedrag nu voltrekt zich als volgt;
TV, indien hij aanstaat, uit!
Radio zachtjes op de klassieke zender, zo zachtjes dat het klinkt als een dove Beethoven die luistert naar zijn eigen muziek en mij dat onhoorbaar in het oor fluistert.
Mijn vaste plekje op de bank, gelegen/gezeten naast de 2 zwarte vierkante salontafeltjes, die gevuld zijn met van alles en nog wat dat regelmatig weer moet worden verwijderd, behalve dan mijn 'router' voor internet en mijn telefoon.
Voorlopig nog steeds de kookwekker erbij, 30 minuten discipline!
Mijn rusteloze geest zoekt excuses om nog niet te beginnen met lezen...er moet een kaars aan voor de sfeer!
Zodra ik dan eindelijk weer zit, besluit ik een wijnglas erbij te nemen. Je leest het goed, wijnglas en niet glas wijn! Wijnglas gevuld met een op witte wijn lijkende vloeistof, genaamd; Tintelfris.
Helaas een ander soort tinteling dan die je van alcohol krijgt, maar ja, wat moet dat moet...
Eindelijk zit ik en begin te lezen...dan ontstaat er weer een soort probleem, want aangezien ik zelf graag schrijf begin ik tijdens het lezen mijn eigen verhalen in gedachten te schrijven!
Totdat...eindelijk de werkelijke schrijver mij binnen zijn wereld trekt...
Kookwekker tikt geduldig de 30 minuten vol.

Zo lees ik (nu).

Ik durf het bijna niet meer te vragen, na dit veel te lange schrijfstuk voor Spijkerbed begrippen,
maar hoe lees jij?
Heb jij een ritueel?