Op mijn weblog blijf ik ernaar streven om het hele plaatje te laten zien van wat voor mij Leven inhoud. Best een streven dat mij soms wat moeite kost....
Waarom ik het dan doe?
Als ik zou zeggen; dat doe ik voor mezelf dan is dat een halve, maar toch ook weer, hele "waarheid".
Jezelf zijn heeft altijd te maken met de relatie die je met je omgeving hebt...Zelfs al hoor je nergens bij.
Want eigenlijk hoor ik nergens bij, zelfs niet bij degenen die ook nergens bijhoren.
Er is in feite maar één levensovertuiging die ik volg, eentje met regels die in het hart geschreven staan. Sommige mensen vinden dat vaag of zelfs gevaarlijk. Want hoe weet je nou wat goed is?
Hoe arrogant ben je als je denkt geen vorm van geaccepteerd houvast nodig te hebben?
Want zo lijkt het soms over te komen in gesprekken met mensen die zichzelf vinden of herkennen in bepaalde afgebakende "levensovertuigingen".
Nee, arrogant voel ik me niet, integendeel...
Wel af en toe gigantisch naakt en met lege handen...
Dan zoek ik mijn bescherming bij dat wat is en gelukkig waardeert "dat" mij genoeg om mij steeds weer de kracht te geven om te Zijn en te groeien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten